Metoda Vojty jest jedną z metod neurorehabilitacji, stosowaną głównie u niemowląt. Opiera się ona na tzw. odruchowej lokomocji. Zakłada, że każdy człowiek ma od chwili narodzin zapisane w układzie nerwowym wzorce ruchowe, które są możliwe do wyzwolenia poprzez odpowiednią pozycję ciała oraz nacisk w odpowiednich strefach ciała pacjenta. U pacjentów z uszkodzeniami układu nerwowego, czy układu ruchu, gdzie naturalnie rozwój nie przebiega prawidłowo, terapia może spowodować przynajmniej częściowe przywrócenie dostępu do podstawowych wzorców ruchowych. Terapia Vojty tym różni się od innych metod, że terapeuta nie ćwiczy określonych funkcji motorycznych takich jak chwyt, czy podpór. Po uprzedniej diagnostyce dobiera się odpowiednią terapię, która toruje dostęp do częściowych wzorców motorycznych, które w konsekwencji spowodują pojawienie się umiejętności w motoryce spontanicznej.